همشهری آنلاین_ زینب زینال زاده
*هدف و رویکرد کلی مراکز دی.ای.سی چیست؟
این مراکز با مرام امنیت از معتادان متجاهر و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی داخل راستای جلوگیری از شیوع بلای ناگهانی های واگیرداری چون ایدز و کاهش آسیب متد اندازی شده است.
*چه خدماتی در این مراکز ارائه می شود؟
معتادان متجاهر در قسمت قسمت کردن معتادان ماده ۱۶ استراحت می گیرند. یعنی افرادی که تمایلی به ترک ندارند و نهادهای مختلف برای جلوگیری از کاهش آسیب از آنها حمایت می کنند و خدمات بهداشتی نیز به این افراد ارائه می دهند. در این مراکز علاوه پیاده شدن مشاوره های درمانی، برخی رخت پیشگیرانه مانند سرنگ برای تنقیه مواد و کاندوم برای روابط مقاربتی داده می شود. همچنین بخاطر کاهش مصرف معتادان براساس امتیاز پزشک مرکز، معتادان متادون تراپی می شوند. غذای گرم و لباس مناسب هم در جوانمردی معتادان قرار می گیرد.
*چرا تا قبل از دهه ۸۰ چنین مراکزی بود نداشت؟ و به چه دلیل مسئولان تو این مقطع برای حضور و فعالیت چنین مراکزی احساس نیاز کردند؟
داخل گذشته نگاه حاکمیت بوسیله معتادان مثبت نبود و استعمال موادمخدر جرم محسوب می شد و معتاد هم مجرم حیات و در قانون، تهذیب بخاطر آنها تعیین شده بود. بنابراین، براساس این طور تی بوسیله نحو اندازی این مراکز که دستورالعمل پایگاه حمایت از معتادان متجاهر است، نیازی نبود. پس از دگرگونی محل حاکمیت بوسیله موضوع اعتیاد و تعریف بیمار از خودمانی در ماده ۱۹ قانون اسلامی صراحتاً ذکر شد کسی که اعتیاد دارد استفاده موادمخدر برای او خطا تراشیدن و براساس همین ماده قانونی، معتادان از مجازات معاف شدند. معتادان متجاهر همواره بوسیله آسیب هایی از عموم بیماری های ایدز مبتلا بودند و برای کاهش این آسیب ها و جلوگیری از ارجاع آن در جامعه، مراکز دی.ای.سی در کلونی های اعتیاد طرز اندازی شدند. مصرف متادون داخل مرکز دی آی سی
*چه ضرورتی برای راه اندازی این مراکز در کلونی های اعتیاد وجود داشت؟
متولیان این مراکز وزارت بهداشت است و تگذاران این مرکز اعتقادشان کنار این بوده و هست که خدمت رسانی باید در محلی ایفا شود که معتادان حضور دارند. بنابراین کلونی هایی مانند شوش، هرندی و قبر سفید معارفه و مراکز گذری کاهش آسیب تو این اماکن راه اندازی شدند.
*براساس این نگرش و اهدافی که از سیاق اندازی مراکز دی.ای.سی تعاقب می شد و البته می شود، باید با کاهش آسیب در محله هایی در برابر هرندی، شوش و متد آهن مواجه می شدیم ولی امروز چنین روندی دیده نمی شود. چرا؟
براساس رویکرد و تی که ذکر شد، مراکز دی.ای.سی یک زندگی لاکچری تو کلونی های اعتیاد بخاطر معتادان فراهم کرده و همین امر انگیزه شده است که معتادان از همه جای تهران بوسیله محله های هرندی و شوش بیایند که البته این تجمع معتادان موجب ناخرسندی و گلایه مندی شهروندان و کاسبان محله شده است.
*چرا پلیس برای برقراری امنیت تو کلونی های اعتیاد و اطراف مراکز دی.ای.سی دخالت نمی کند؟
افرادی که بوسیله مراکز دی.ای.سی رجوع می کنند در کلمه شناسنامه دار می شوند. بوسیله این معنا که یک برگه برایشان صادر می شود که البته شایان جعل است و به واسطه همین برگه پلیس نمی تواند آنها را دستگیر کند. بنابراین ورود پاسبان به این موضوع عملاً بی خراج است.
*چه نهادها و وسیله های نظارتی بر عملکرد این مراکز نظارت دارند؟
بازرسی بر عملکرد پزشکی این مراکز با وزارت بهداشت است، از نظر کاهش آسیب اجتماعی اداره بهزیستی نظارت می نرم و برای جلوگیری از تخلفات قرین قاچاق متادون قوه قضائیه خبردار می شود و نماینده امنیت هم بوسیله اماکن نظارت دارد.
*یک مرکز با این همه متولی می تواند عملکرد مطلوبی داشته باشد؟
تحقیقات ثابت کرده هر طرح و برنامه ای که متولیان زیادی دارد قطعاً به پایان سعادت ختم نمی شود. نبود خط مشی درست و اصولی و یکپارچه و یک فروغ نبودن ت ها، عملکرد این مراکز را با مشکل مواجه کرده است. وزارت بهداشت باور دارد باید این مراکز داخل کلونی های اعتیاد باشد، پلیس و دادستانی به دلیل شکایت های مردم و کاسبان متقی است این مراکز نباید در کلونی ها فعالیت کنند. بنابراین چندگانگی تو محاکمه ها و تگذاری ها، فعالیت مراکز دی.ای.سی در بافت شهری را زیر سؤال برده است و به جای کاهش آسیب، خود بوسیله آسیب بزرگی دامن زده است.
*راهکاری برای رفع مشکلات شاگرد از فعالیت مراکز دی.ای.سی بود دارد؟
شورای هماهنگی مبارزه با موادمخدر همان طور که در عنوانش ذکر شده، وطیفه هماهنگی را بوسیله عهده دارد و باید بین نهادها و متولیان این مراکز هماهنگی و یکپارچگی ایجاد کند تا بتواند تو ساماندهی این مراکز موفق ظاهر شود. بنا به دلایلی، گویا داخل سال های اخیر چنین هماهنگی ای خلق نشده است. بنابراین بهترین راهکار انتقال این مراکز به خارج از بافتن مسی روستا است. با انتقال مراکز دی.ای.سی به مکان هایی مانند جاده قم که البته آمایش معتمد سرزمینی شده باشند، آسیب ها در خیابان کوچک های مسی و شهری کاهش می دهد.
*موضوع دیگری که در مورد مراکز دی.ای.سی مطرح می شود، نشت متادون به راسته آزاد و سیاه است. این موضوع را تأیید می کنید؟
تأیید و تکذیب این موضوع نیاز به وارسی دارد. علاوه بر این مراکز، کمپ های ترک اعتیاد ماده ۱۶ مختص معتادانی که توسط پلیس درگیر شده اند، غصه سهمیه متادون دارند و بازرسی روی آنها غصه زیر سؤال است. علاوه بر این مراکز، بخشی از متادون موجود به صورت قاچاق ملتفت بازار و بخشی بی قراری به عارض غیرقانونی و غیربهداشتی داخل زیرپله ها تولید می شود. به طور کلی داخل سایه نبود بازرسی کافی، مافیای متادون شکل گرفته و زاییده بی نظارتی و بی برنامگی است.
*متد مقابله با مافیای متادون چیست؟
اعتقاد دارم مافیایمتادون از بیرونی لیس شفاف سازی وزارت بهداشت لباس می گیرد. اول شفاف سازی درباره میزان تولید و نحوه توزیع متادون توسط وزارت بهداشت، دوم نظارت کافی به خشکی امدن عملکرد مراکز دی.ای.سی توسط دایره غذا و دارو، سوم ورود پلیس امنیت و چهارم جناب دادستان از بابت حفظ حقوق عامه، سیکلی است که به مشعشع سازی و نظارت جماز و داخل نتیجه منجر به مقابله با مافیای متادون می شود.
*تجویز متادون داخل مراکز دی.ای.سی فرمان درستی است؟
متادون خود داروی مخدری است که مصرف آن معتاد را از کاربرد سایر مخدرها بی نیاز می کند. ولی عوارضی هم دارد که فداکار معتقدند رژیم استعمال از اندک مخاطره را به پر خطر تغییر می دهد. بوسیله این معنا که فرید معتادی که مخدر استفاده می کند با استعمال متادون چنانچه بازگشت بوسیله مواد داشته باشد دیگر با مخدر نئشه نمی شود و سراغ مواد دیگری مثل شیشه می رود که مصرف بیش از قطع آن، موجب اوردوز و مرگ معتاد می شود. به همین برهان است که میزان مصرف آن باید برای هر فرد خودمانی توسط پزشک مستقر در مرکز دی.ای.سی فتوا شود.
*چند سال پیش موضوعی مطرح شد درخصوص لباس گیری محکمه علاج مدار(drug court) که شما هم در آن سهمی داشتید. در این مورد توضیح می دهید؟
ایجاد دادگاه درمان مدار توسط مرکز مطالعات ملی اعتیاد که وابسته به دانشگاه تهران بود، می توانست بهترین گزینه برای ساماندهی مراکز دی.ای.سی باشد، چراکه راحتی بود به واسطه اجرای این طرح با حضور یک قاضی، یک روان شناس و یک جامعه شناس در قالب دادگاه درمان، مراکز دی.ای.سی ساماندهی شوند. داخل زمان دادستان وقت بعد از برکناری بنده از مملکت مبارزه با موادمخدر، طرح تعطیل شد و اطلاعی از روند اجرا و کارهای انجام شده ندارم.
*مرام و رویکرد کلی مراکز دی.ای.سی چیست؟
این مراکز با هدف پناه از معتادان متجاهر و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی داخل راستای جلوگیری از شیوع بیماری های واگیرداری چون ایدز و کاهش آسیب گونه اندازی شده است.
*چه خدماتی در این مراکز ارائه می شود؟
معتادان متجاهر در قسمت قسمت کردن معتادان ماده ۱۶ راحتی می گیرند. یعنی افرادی که تمایلی بوسیله ترک ندارند و نهادهای مختلف برای جلوگیری از کاهش آسیب از آنها حمایت می کنند و خدمات بهداشتی همچنین به این افراد ارائه می دهند. درون این مراکز علاوه بر مشاوره های درمانی، برخی کالا پیشگیرانه مثل سرنگ برای اماله مواد و کاندوم برای روابط مقاربتی داده می شود. نیز برای کاهش کاربرد معتادان براساس تشخیص پزشک مرکز، معتادان متادون تراپی می شوند. غذای گرم و شکل کم ارزش تیمار در اختیار معتادان راحتی می گیرد.
*چرا تا قبل از دهه ۸۰ چنین مراکزی وجود نداشت؟ و به چه دلیل مسئولان در این مقطع برای آستان و فعالیت چنین مراکزی عاطفه نیاز کردند؟
درون گذشته نگاه حاکمیت به معتادان مثبت نبود و استفاده موادمخدر معصیت محسوب می شد و خودمانی غم مجرم بود و داخل قانون، تزکیه بخاطر آنها تعیین شده وجود. بنابراین، براساس چنین تی به وضع اندازی این مراکز که دستورالعمل گیرایی پناه از معتادان متجاهر است، نیازی نبود. پس از تغییر نگرش حاکمیت به موضوع اعتیاد و تعریف ناخوش از معتاد تو ماده ۱۹ قانون اسلامی صراحتاً ذکر شد کسی که اعتیاد دارد مصرف موادمخدر برای او جرم محو و براساس همین ماده قانونی، معتادان از مجازات معاف شدند. معتادان متجاهر همواره به آسیب هایی از عموم بیماری های ایدز مشغول بودند و برای کاهش این آسیب ها و جلوگیری از احاله آن در جامعه، مراکز دی.ای.سی داخل کلونی های اعتیاد راه اندازی شدند.
*چه ضرورتی برای روش اندازی این مراکز درون کلونی های اعتیاد وجود داشت؟
متولیان این مراکز وزارت بهداشت است و تگذاران این مرکز اعتقادشان به خشکی امدن این بوده و هست که خدمت رسانی باید در محلی انجام شود که معتادان جناب دارند. بنابراین کلونی هایی مانند شوش، هرندی و خاک سفید معارفه و مراکز گذری کاهش آسیب تو این اماکن رویه اندازی شدند.
*براساس این محل و اهدافی که از راه اندازی مراکز دی.ای.سی قفا می شد و البته می شود، باید با کاهش آسیب درون محله هایی زیرا که هرندی، شوش و راه آهن مواجه می شدیم ولی امروز این طور روندی دیده نمی شود. چرا؟
براساس رویکرد و تی که تذکر شد، مراکز دی.ای.سی یک زندگی لاکچری در کلونی های اعتیاد بخاطر معتادان فراهم کرده و همین امر جهت شده است که معتادان از همگی جای تهران بوسیله محله های هرندی و شوش بیایند که البته این تجمع معتادان انگیزه ناخرسندی و گلایه مندی شهروندان و کاسبان برزن شده است.
*چرا پلیس بخاطر برقراری امان در کلونی های اعتیاد و اطراف مراکز دی.ای.سی دخالت نمی کند؟
افرادی که به مراکز دی.ای.سی مراجعه می کنند در زبان شناسنامه دار می شوند. به این معنا که یک برگه برایشان صادر می شود که البته قابل جعل است و به واسطه همین برگه پلیس نمی تواند آنها را دستگیر کند. بنابراین ورود پلیس به این موضوع عملاً بی نتیجه است.
*چه نهادها و مایه های نظارتی پهلو عملکرد این مراکز نظارت دارند؟
نظارت کنار عملکرد پزشکی این مراکز با وزارت بهداشت است، از دید کاهش آسیب اجتماعی سازمان بهزیستی نظارت می یواش و برای جلوگیری از تخلفات مشابه قاچاق متادون انباره قضائیه ملتفت می شود و پلیس ایمنی هم به اماکن بازرسی دارد.
*یک مرکز با این همه متولی می تواند عملکرد مطلوبی داشته باشد؟
تحقیقات ثابت کرده هر طرح و برنامه ای که متولیان زیادی دارد قطعاً بوسیله سرانجام سعادت ختم نمی شود. نبود شیار رایزنی درست و اصولی و یکپارچه و یک روشنایی نبودن دادرسی ها، عملکرد این مراکز را با بغرنج مواجه کرده است. وزارت بهداشت اعتقاد دارد باید این مراکز داخل کلونی های اعتیاد باشد، پلیس و دادستانی به دلیل شکایت های مردم و کاسبان معتقد است این مراکز نباید در کلونی ها فعالیت کنند. بنابراین چندگانگی درون ت ها و تگذاری ها، فعالیت مراکز دی.ای.سی تو بافت شهری را تحت سؤال گرفتار است و به جای کاهش آسیب، خود به آسیب بزرگی دامن زده است.
*راهکاری برای رفع مشکلات ناشی از فعالیت مراکز دی.ای.سی وجود دارد؟
شورای هماهنگی مبارزه با موادمخدر همان نعوظ که در عنوانش ذکر شده، وطیفه هماهنگی را به عهده دارد و باید بین نهادها و متولیان این مراکز هماهنگی و یکپارچگی ایجاد کند تا بتواند در ساماندهی این مراکز قاهر ظاهر شود. بنا بوسیله دلایلی، روان در سال های اخیر چنین هماهنگی ای ایجاد نشده است. بنابراین بهترین راهکار انتقال این مراکز به خارج از بافتن مسی روستا است. با واگذاری مراکز دی.ای.سی به مکان هایی قرین جاده قم که البته آمایش برقرار سرزمینی شده باشند، آسیب ها در خیابان کوچک های مسی و شهری کاهش می دهد.
*موضوع دیگری که در مورد مراکز دی.ای.سی مطرح می شود، نشت متادون بوسیله بازار آزاد و سیاه است. این موضوع را تأیید می کنید؟
تأیید و تکذیب این موضوع احتیاج بوسیله وارسی دارد. علاوه بر این مراکز، کمپ های صرفنظر اعتیاد ماده ۱۶ مختص معتادانی که توسط پلیس اسیر شده اند، اندوه سهمیه متادون دارند و نظارت روی آنها اندوه پایین تر سؤال است. علاوه کنار این مراکز، قدری از متادون موجود به عارض قاچاق وارد بازار و بخشی هم بوسیله صورت غیرقانونی و غیربهداشتی در زیرپله ها تولید می شود. به طور کلی تو سایه نبود بازرسی کافی، مافیای متادون لباس گرفته و زاییده بی نظارتی و بی برنامگی است.
*راه مقابله با مافیای متادون چیست؟
اعتقاد دارم مافیای متادون از بیرونی عدم ساطع سازی وزارت بهداشت شکل می گیرد. فاتحه شفاف سازی درباره میزان تولید و نحوه توزیع متادون توسط وزارت بهداشت، دوم نظارت کافی به خشکی امدن عملکرد مراکز دی.ای.سی توسط اداره غذا و دارو، ثالث دخول پلیس امنیت و چهارم حضور دادستان از بابت حفظ کردن حقوق عامه، سیکلی است که به شفاف سازی و نظارت درست و داخل نتیجه منجر بوسیله مقابله با مافیای متادون می شود.
*دیپلم متادون در مراکز دی.ای.سی کار درستی است؟
متادون خود داروی مخدری است که مصرف آن معتاد را از مصرف سایر مخدرها بی نیاز می نرم. ولی عوارضی اندوه دارد که فدایی معتقدند رژیم مصرف از کم خطر را به انباشته خطر تغییر می دهد. بوسیله این معنا که بی همتا معتادی که مخدر استفاده می کند با استفاده متادون چنانچه بازگشت به مواد داشته باشد دیگر با تریاک نئشه نمی شود و سراغ مواد دیگری مثل شیشه می جوی که استعمال زیاد از حد آن، موجب اوردوز و اجل خودمانی می شود. به همین برهان است که مدل استفاده آن باید برای هر بی تا معتاد توسط پزشک مستقر داخل مرکز دی.ای.سی دیپلم شود.
*چند سال پیش موضوعی مطرح شد درخصوص لباس گیری دادگاه درمان مدار(drug court) که شما غم تو آن سهمی داشتید. درون این مورد تشریح می دهید؟
ساختن دادگاه درمان مدار توسط مرکز مطالعات ملی اعتیاد که وابسته به دانشگاه تهران بود، می توانست نیکوترین گزینه بخاطر ساماندهی مراکز دی.ای.سی باشد، چراکه قرار بود به واسطه اجرای این طرح با حضور یک قاضی، یک رسا شناس و یک جامعه شناس درون قالب دادگاه درمان، مراکز دی.ای.سی ساماندهی شوند. تو زمان دادستان وقت بعد از برکناری بنده از حوزه مبارزه با موادمخدر، طرح تعطیل شد و اطلاعی از جریان اجرا و کارهای عمل شده ندارم.
*هدف و رویکرد طاسی مراکز دی.ای.سی چیست؟
این مراکز با مرام حمایت از معتادان متجاهر و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی در راستای جلوگیری از مسری بیماری های واگیرداری زیرا که ایدز و کاهش آسیب راه اندازی شده است.
*چه خدماتی در این مراکز عرضه می شود؟
معتادان متجاهر در دسته معتادان ماده ۱۶ قرار می گیرند. یعنی افرادی که تمایلی به زین ندارند و نهادهای مختلف برای جلوگیری از کاهش آسیب از آنها حمایت می کنند و خدمات بهداشتی همچنین بوسیله این افراد نمایش می دهند. داخل این مراکز علاوه بر مشاوره های درمانی، فدایی لوازم پیشگیرانه مانند سرنگ برای تزریق مواد و کاندوم بخاطر روابط مقاربتی داده می شود. همچنین برای کاهش کاربرد معتادان براساس تشخیص پزشک مرکز، معتادان متادون تراپی می شوند. غذای گرم و لباس کم قیمت اندوه درون اختیار معتادان قرار می گیرد.
*چرا تا قبل از دهه ۸۰ چنین مراکزی وجود نداشت؟ و به چه دلیل مسئولان در این مقطع برای درگاه و فعالیت چنین مراکزی احساس حاجت کردند؟
در گذشته نگاه حاکمیت به معتادان مثبت نبود و استفاده موادمخدر جرم محسوب می شد و معتاد هم مقصر بود و در قانون، تزکیه بخاطر آنها گلچین شده بود. بنابراین، براساس این طور تی به راه اندازی این مراکز که دستورالعمل سندیت حمایت از معتادان متجاهر است، نیازی نبود. پس از دگرگونی نگرش حاکمیت به موضوع اعتیاد و تمجید مریض از معتاد در ماده ۱۹ قانون بنیانی صراحتاً ذکر شد کسی که اعتیاد دارد استعمال موادمخدر برای او معصیت نیست و براساس همین ماده قانونی، معتادان از مجازات معاف شدند. معتادان متجاهر متصل بوسیله آسیب هایی از جمله مصیبت های ایدز مشغول بودند و بخاطر کاهش این آسیب ها و جلوگیری از احاله آن در جامعه، مراکز دی.ای.سی در کلونی های اعتیاد راه اندازی شدند.
*چه ضرورتی بخاطر نحو اندازی این مراکز درون کلونی های اعتیاد بود داشت؟
متولیان این مراکز وزارت بهداشت است و تگذاران این مرکز اعتقادشان به خشکی امدن این بوده و هست که خدمت رسانی باید در محلی عمل شود که معتادان محضر دارند. بنابراین کلونی هایی مانند شوش، هرندی و خاک سفید شناسایی و مراکز گذری کاهش آسیب در این اماکن رویه اندازی شدند.
*براساس این نگرش و اهدافی که از وضع اندازی مراکز دی.ای.سی عقب می شد و البته می شود، باید با کاهش آسیب در محله هایی چون هرندی، شوش و راه آهن مواجه می شدیم اما امروز چنین روندی دیده نمی شود. چرا؟
براساس رویکرد و تی که ذکر شد، مراکز دی.ای.سی یک زندگی لاکچری داخل کلونی های اعتیاد برای معتادان فراهم کرده و همین فقره جهت شده است که معتادان از همه جای تهران به کوچه های هرندی و شوش بیایند که البته این شلوغی معتادان جهت نیتی و گلایه مندی شهروندان و کاسبان برزن شده است.
*چرا پلیس بخاطر برقراری امنیت در کلونی های اعتیاد و گرداگرد مراکز دی.ای.سی دخالت نمی کند؟
افرادی که بوسیله مراکز دی.ای.سی مراجعه می کنند در تعبیر شناسنامه دار می شوند. به این معنا که یک برگه برایشان صادر می شود که البته شایان جعل است و بوسیله میانجی همین برگه پاسبان نمی تواند آنها را دستگیر کند. بنابراین ورود پلیس به این موضوع عملاً بی مولود است.
*چه نهادها و مایه های نظارتی بر عملکرد این مراکز نظارت دارند؟
نظارت بر عملکرد پزشکی این مراکز با وزارت بهداشت است، از دید کاهش آسیب اجتماعی سازمان بهزیستی نظارت می کند و برای جلوگیری از تخلفات مانند قاچاق متادون انباره قضائیه واقف می شود و پاسبان امنیت بی آرامی به اماکن نظارت دارد.
*یک مرکز با این همه متولی می تواند عملکرد مطلوبی داشته باشد؟
تحقیقات ثابت کرده هر طرح و برنامه ای که متولیان زیادی دارد قطعاً به پایان خوشی ختم نمی شود. نبود خط چاره درست و اصولی و یکپارچه و یک سو نبودن ت ها، عملکرد این مراکز را با شاق مواجه کرده است. وزارت بهداشت عقیده دارد باید این مراکز درون کلونی های اعتیاد باشد، پلیس و دادستانی به برهان شکایت های مردم و کاسبان متقی است این مراکز نباید در کلونی ها فعالیت کنند. بنابراین چندگانگی در دادرسی ها و تگذاری ها، فعالیت مراکز دی.ای.سی داخل بافت شهری را زیر سؤال برده است و بوسیله جای کاهش آسیب، خود بوسیله آسیب جلال مافوق زده است.
*راهکاری برای رفع مشکلات ناشی از فعالیت مراکز دی.ای.سی وجود دارد؟
شورای هماهنگی مبارزه با موادمخدر همان نعوظ که تو عنوانش ذکر شده، وطیفه هماهنگی را به عهده دارد و باید بین نهادها و متولیان این مراکز هماهنگی و یکپارچگی ایجاد درنگ تا بتواند در ساماندهی این مراکز موفق ظاهر شود. بنا بوسیله دلایلی، روان در سال های اخیر چنین هماهنگی ای خلق نشده است. بنابراین بهترین راهکار انتقال این مراکز به بیرون از بافت مسی دهکده است. با انتقال مراکز دی.ای.سی بوسیله مکان هایی مانند جاده قم که البته آمایش درست سرزمینی شده باشند، آسیب ها در محله های مسی و شهری کاهش می دهد.
*موضوع دیگری که داخل مورد مراکز دی.ای.سی مطرح می شود، رسوخ متادون بوسیله بازار آزاد و سیاه است. این موضوع را تأیید می کنید؟
تأیید و تکذیب این موضوع نیاز بوسیله تجسس دارد. علاوه بر این مراکز، کمپ های ترک اعتیاد ماده ۱۶ مختص معتادانی که توسط پلیس دستگیر شده اند، هم سهمیه متادون دارند و نظارت روی آنها حزن والا سؤال است. علاوه پهلو این مراکز، بخشی از متادون موجود به قیافه قاچاق بیدار بازار و کمی بی قراری به رخ غیرقانونی و غیربهداشتی در زیرپله ها تولید می شود. بوسیله نعوظ طاسی در سایه نبود بازرسی کافی، مافیای متادون لباس پژمان و زاییده بی نظارتی و بی برنامگی است.
*روش مقابله با مافیای متادون چیست؟
اعتقاد دارم مافیای متادون از دل عدم ساطع سازی وزارت بهداشت شکل می گیرد. اول شفاف سازی درباره میزان تولید و نحوه توزیع متادون توسط وزارت بهداشت، دوم نظارت کافی بر عملکرد مراکز دی.ای.سی توسط راه اندازی طعام و دارو، سوم ورود نماینده حمایت و چهارم آستان دادستان از بابت حفظ حقوق عامه، سیکلی است که به شفاف سازی و بازرسی محکم و در حاصل منجر به مقابله با مافیای متادون می شود.
*تجویز متادون در مراکز دی.ای.سی فقره درستی است؟
متادون خود داروی مخدری است که مصرف آن معتاد را از مصرف سایر مخدرها بی احتیاج می کند. ولی عوارضی هم دارد که فداکار معتقدند رژیم مصرف از کم مخاطره را به لبالب خطر تحول می دهد. به این معنا که فرد معتادی که تریاک مصرف می یواش با کاربرد متادون اگر بازگشت به مواد داشته باشد دیگر با افیون نئشه نمی شود و سراغ مواد دیگری متشابه بلور می جوی که مصرف بیش از کمیت آن، موجب اوردوز و مرگ معتاد می شود. به همین دلیل است که معیار استعمال آن باید برای هر فرد معتاد توسط پزشک ثابت قدم در مرکز دی.ای.سی دیپلم شود.
*چند سال پیش موضوعی مطرح شد درخصوص شکل گیری محکمه علاج مدار(drug court) که شما بی قراری داخل آن سهمی داشتید. داخل این تک تشریح می دهید؟
ایجاد دادگاه علاج مدار توسط مرکز مطالعات ملی اعتیاد که موقوف بوسیله دانشگاه تهران بود، می توانست بهینه گزینه برای ساماندهی مراکز دی.ای.سی باشد، چراکه صبر بود بوسیله واسطه اجرای این طرح با حضور یک قاضی، یک روان شناس و یک جامعه شناس در قالب محکمه درمان، مراکز دی.ای.سی ساماندهی شوند. در زمان دادستان دم سپس از برکناری توقیف از حوزه مبارزه با موادمخدر، طرح تعطیل شد و اطلاعی از قضیه ارتکاب و کارهای ارتکاب شده ندارم.
*مرام و رویکرد کلی مراکز دی.ای.سی چیست؟
این مراکز با شعار حمایت از معتادان متجاهر و ارائه خدمات بهداشتی و درمانی در راستای جلوگیری از شیوع مصیبت های واگیرداری در برابر ایدز و کاهش آسیب رویه اندازی شده است.
*چه خدماتی در این مراکز عرضه می شود؟
معتادان متجاهر داخل قسمت قسمت کردن معتادان ماده ۱۶ قرار می گیرند. یعنی افرادی که تمایلی به ترک ندارند و نهادهای مختلف برای جلوگیری از کاهش آسیب از آنها پناه می کنند و خدمات بهداشتی نیز به این افراد نمایش می دهند. داخل این مراکز علاوه بر مشاوره های درمانی، فداکار متاع پیشگیرانه مانند سرنگ برای اماله مواد و کاندوم برای روابط مقاربتی داده می شود. نیز برای کاهش مصرف معتادان براساس تشخیص پزشک مرکز، معتادان متادون تراپی می شوند. غذای گرم و شکل مناسب بی قراری در جوانمردی معتادان فراغت می گیرد.
*چرا تا قبل از دهه ۸۰ چنین مراکزی بود نداشت؟ و به چه برهان مسئولان در این مقطع بخاطر حضرت و فعالیت این طور مراکزی احساس حاجت کردند؟
در گذشته نگاه حاکمیت بوسیله معتادان مثبت نبود و کاربرد موادمخدر جرم محسوب می شد و معتاد هم مجرم بود و در قانون، گوشمالی بخاطر آنها تعیین شده حیات. بنابراین، براساس چنین تی به نحو اندازی این مراکز که دستورالعمل شان امن از معتادان متجاهر است، نیازی نبود. پس از تغییر نگرش حاکمیت به موضوع اعتیاد و تعریف بیمار از معتاد در ماده ۱۹ قانون اسلامی صراحتاً ذکر شد کسی که اعتیاد دارد استعمال موادمخدر بخاطر او جرم نیست و براساس همین ماده قانونی، معتادان از مجازات معاف شدند. معتادان متجاهر متصل به آسیب هایی از جمله مصیبت های ایدز مشغول بودند و برای کاهش این آسیب ها و جلوگیری از انتقال آن در جامعه، مراکز دی.ای.سی در کلونی های اعتیاد روش اندازی شدند.
*چه ضرورتی برای راه اندازی این مراکز در کلونی های اعتیاد وجود داشت؟
متولیان این مراکز وزارت بهداشت است و تگذاران این مرکز اعتقادشان پهلو این بوده و هست که خدمت رسانی باید در محلی ارتکاب شود که معتادان حضور دارند. بنابراین کلونی هایی مثل شوش، هرندی و مزار سفید اطلاع و مراکز گذری کاهش آسیب داخل این اماکن طرز اندازی شدند.
*براساس این محل و اهدافی که از راه اندازی مراکز دی.ای.سی متعاقب می شد و البته می شود، باید با کاهش آسیب در محله هایی چون هرندی، شوش و سیاق آهن مواجه می شدیم اما امروز چنین روندی دیده نمی شود. چرا؟
براساس رویکرد و تی که ذکر شد، مراکز دی.ای.سی یک زندگی لاکچری در کلونی های اعتیاد بخاطر معتادان فراهم کرده و همین کار جهت شده است که معتادان از همگی جای تهران به کوچه های هرندی و شوش بیایند که البته این تجمع معتادان علت نیتی و گلایه مندی شهروندان و کاسبان محله شده است.
*چرا پلیس برای برقراری کنف داخل کلونی های اعتیاد و گرداگرد مراکز دی.ای.سی دخالت نمی کند؟
افرادی که بوسیله مراکز دی.ای.سی مراجعه می کنند در تعبیر شناسنامه دار می شوند. به این معنا که یک برگه برایشان صادر می شود که البته برازنده جعل است و بوسیله واسطه همین برگه پاسبان نمی تواند آنها را گرفتار کند. بنابراین ادخال پلیس به این موضوع عملاً بی نتیجه است.
*چه نهادها و وسیله های نظارتی کنار عملکرد این مراکز بازرسی دارند؟
نظارت پهلو عملکرد پزشکی این مراکز با وزارت بهداشت است، از دیدن کاهش آسیب اجتماعی راه اندازی بهزیستی بازرسی می نرم و برای جلوگیری از تخلفات مانند قاچاق متادون انباره قضائیه دانا می شود و پلیس ایمنی هم به اماکن نظارت دارد.
*یک مرکز با این همه متولی می تواند عملکرد مطلوبی داشته باشد؟
تحقیقات ثابت کرده هر طرح و برنامه ای که متولیان زیادی دارد قطعاً بوسیله فرجام سعادت ختم نمی شود. نبود خط مشی قائم و اصولی و یکپارچه و یک سو نبودن ت ها، عملکرد این مراکز را با مشکل مواجه کرده است. وزارت بهداشت عقیده دارد باید این مراکز داخل کلونی های اعتیاد باشد، نماینده و دادستانی به دلیل شکایت های انسان و کاسبان پارسا است این مراکز نباید در کلونی ها فعالیت کنند. بنابراین چندگانگی در ت ها و تگذاری ها، فعالیت مراکز دی.ای.سی تو بافت شهری را زیر سؤال بازداشت است و به جای کاهش آسیب، خویشتن به آسیب وقار دامن زده است.
*راهکاری برای رفع مشکلات ناشی از فعالیت مراکز دی.ای.سی بود دارد؟
شورای هماهنگی مبارزه با موادمخدر همان طور که درون عنوانش ذکر شده، وطیفه هماهنگی را بوسیله عهده داری دارد و باید بین نهادها و متولیان این مراکز هماهنگی و یکپارچگی خلق کند تا بتواند داخل ساماندهی این مراکز چیره ظاهر شود. بنا بوسیله دلایلی، گویا در سال های اخیر این طور هماهنگی ای خلق نشده است. بنابراین بهترین راهکار انتقال این مراکز به خارج از بافتن مسی ولایت است. با انتقال مراکز دی.ای.سی به مکان هایی مانند جاده قم که البته آمایش درست سرزمینی شده باشند، آسیب ها در محله های مسی و شهری کاهش می دهد.
*موضوع دیگری که در تک مراکز دی.ای.سی مطرح می شود، نشت متادون به بازار آزاد و سیاه است. این موضوع را تأیید می کنید؟
تأیید و تکذیب این موضوع نیاز به بررسی دارد. علاوه بر این مراکز، کمپ های ترک اعتیاد ماده ۱۶ مختص معتادانی که توسط پلیس دستگیر شده اند، هم سهمیه متادون دارند و بازرسی روی آنها غم زیر سؤال است. علاوه بر این مراکز، بخشی از متادون موجود به صورت قاچاق باخبر بازار و بخشی هم بوسیله صورت غیرقانونی و غیربهداشتی درون زیرپله ها تولید می شود. به طور کلی تو سایه نبود بازرسی کافی، مافیای متادون لباس گرفته و زاییده بی نظارتی و بی برنامگی است.
*راه مقابله با مافیای متادون چیست؟
اعتقاد دارم مافیای متادون از بیرونی عدم ساطع سازی وزارت بهداشت شکل می گیرد. مبدا شفاف سازی درباره میزان تولید و نحوه توزیع متادون توسط وزارت بهداشت، دوم نظارت کافی بر عملکرد مراکز دی.ای.سی توسط سازمان خوردنی و دارو، سومین ورود پلیس امنیت و چهارم حضور دادستان از بابت حفظ حقوق عامه، سیکلی است که به شفاف سازی و نظارت مقاوم و در مولود منجر به مقابله با مافیای متادون می شود.
*فتوا متادون داخل مراکز دی.ای.سی حکم درستی است؟
متادون خود داروی مخدری است که مصرف آن معتاد را از استفاده سایر مخدرها بی نیاز می کند. ولی عوارضی هم دارد که برخی معتقدند رژیم مصرف از ناچیز خطر را به لبالب خطر تبدیل می دهد. به این معنا که بی نظیر معتادی که مخدر مصرف می کند با استعمال متادون چنانچه بازگشت بوسیله مواد داشته باشد دیگر با مخدر نئشه نمی شود و سراغ مواد دیگری قرین لوزی می رود که مصرف بسیار از وزن آن، موجب اوردوز و اجل معتاد می شود. به همین دلیل است که معیار مصرف آن باید برای هر فرد خودمانی توسط پزشک مستحکم در مرکز دی.ای.سی تجویز شود.
*چند سال پیش موضوعی مطرح شد درخصوص لباس گیری محکمه درمان مدار(drug court) که شما بی آرامی درون آن سهمی داشتید. در این مورد توضیح می دهید؟
ابداع محکمه علاج مدار توسط مرکز مطالعات ملی اعتیاد که وابسته به دانشگاه تهران بود، می توانست بهترین گزینه برای ساماندهی مراکز دی.ای.سی باشد، چراکه قرار بود به واسطه اجرای این طرح با محضر یک قاضی، یک رسا شناس و یک اجتماع شناس در قالب دادگاه درمان، مراکز دی.ای.سی ساماندهی شوند. درون زمان دادستان وقت بعد از برکناری بنده از مرزوبوم مبارزه با موادمخدر، طرح تعطیل شد و اطلاعی از روند اجرا و کارهای انجام شده ندارم.
درباره این سایت