کمال مطلوب طاسی خود را به مداقه بررسی کنید. چرا می خواهید سخنرانی کنید؟ هر پیامی در سخنرانی تان باید به آن هدف ارتباط داشته باشد تا قضیه ی شما را محکمی نرم.
حس هدف کلی خطبه
به سخنرانی شبیه هرمی وارونه بیندیشید. ضابطه ی هرم نشانگر شعار کلیِ سخنرانی است. هنگامی که سخنران روند اش را بازتعریف و تشریح می درنگ و بوسیله طرحِ بحث های پشتیبان می پردازد، هرم رفته رفته ساخته خیس و باریک نم می شود تا سخنران نکته اش را بوسیله شکلی اثرگذار بیان کند. اغلب اوقات آسان است که بر باریک ترین نکته تمرکز کنید؛ اما به همان پیمانه نیز عمده است که گامی به متعاقب بردارید و مرام طاسی سخنرانی را مرور کنید.
از نگرگاهی گشاد تر، سخنران باید از خود بپرسد: امیدوارم که از این سخنرانی چه چیزی بوسیله مشت آورم؟ آیا هدفم اطلاع رسانی است؟ متقاعد کردن دیگران؟ یا شاید کمی از هر دو؟ یا شاید سرگرمی است؟» چهار سنخ سخنرانی اصلی (و بنابراین، چهار نوع شعار) وجود دارد: اطلاع رسانی، متقاعدسازی، آموزش خواه مشغولیت. هر سنخ از این خطبه ها شاید شامل ی ویژگی هایی از دیگر گوناگون سخنرانی ها باشد تا سرانجام، ترکیبی جالب و اثرگذار ایجاد شود و سخنرانی به باریک ترین نقطه در رأس هرم برسد.
برای نمونه، تجسمِ موضوع پایه ای مانند فیسبوک را برای مخاطب در نظر بگیرید: سخنران برای چه کسانی خطبه خواهد کرد؟ سن شان و میزان دانش آنها در چه حدی است؟ جمعی از دانشجویان شاید زمینه ی دانشِ گسترده رطوبت داخل مقایسه با شماری از مخاطبان معمر تر داشته باشند؛ البته نه وما! امروزه، مادربزرگ های بسیاری همچنین می توانند م اسودگی پر حرارت از جوانی بیست ساله درون دنیای فیسبوک به گشت وگذار سرگرم شوند.
اگر شعار طاسی آموزش است، شاید سخنران توضیحی درباره ی تنظیماتِ حریم خصوصی در فیسبوک ارائه دهد. وقتی وی هدف و روانی اش را مشخص تر کند، سخنرانی شاید به این موضوع محدود شود که چرا اساسی است که تنظیمات حریم خصوصی یک نفر مشخص شود.
زمان حال سخنرانی ای را تصور کنید که می خواهد مخاطبی را متقاعد کند؛ برای نمونه، سخنران می خواهد جمعیت سالمندی را به بهره برداری از فناوری های نوینِ رایانه و اینترنت همچون فیسبوک ترغیب بطی ء. سخنران ممکن است در اینجا نیز ناگزیر از مقداری آموزش باشد؛ اما قطعا شعار اصلی او متقاعدسازی این انباشتگی است. بنابراین، می کوشد تا درباره ی مزایای شبکه های اجتماعی همچون فیسبوک خواه مزایای شناختیِ درس درون سنین بالا و تأثیر فناوری تو بهبود آن واج بگوید. از آنجا سخنران می تواند این قضیه را توسعه دهد که مثلا، فیسبوک ابزاری ارزشمند برای سالمندان است تا بتوانند مناسبت شان را با عزیزان شان حفظ کردن کنند و نیز بوسیله طور غم زمان، توانِ درک قدر یا بهای چیزی و حافظه ی خود را که با افزایش سن بوسیله انقراض و سستی می گراید، تقویت کنند.»
سخنرانی هر هدفی که داشته باشد، سخنران باید پیش از پرداختن به نکات مشخصِ قضیه، حتما گامی به عقب بردارد تا شعار طاسی و گسترده ی سخنرانی خود را معاینه و موشکافی کند. سخنران باید اطمینان یابد که همه ی شواهد و مطالب داخل خطبه به هدف کلی وابسته است تا محتوایی منسجم و باریک بین بوسیله مخاطب ارائه دهد. شعار ویژه سخنرانی
هدف خاص سخنرانی، موضوع و هدف طاسی را با بی قراری درمی آمیزد.
چنان که پیش نم گفته شد، سخنرانی را مانند هرمی مع ببینید. وقتی سخنران هدفش را بازتعریف و توضیح می کند، سخنرانی بوسیله تدریج تا رسیدن به نکته ی پایانی مصنوع می شود. پهن ترین بخش نشانگرِ موضوع است که درون معلول آن، هدف کلی (اطلاع رسانی، متقاعدسازی، آموزش یا سرگرمی) می آید.
پس از آن، باریک بین ترین سطح، هدف اختصاص است که موضوع و هدف کلی را با بی قراری ترکیب می نرم. برای نمونه، اگر موضوع، رسانه های مدنی است و نیت سخنران وقوف رسانی است، هدف خاص، خبر رسانی به مخاطب درباره ی رسانه های اجتماعی است. سخنران شاید با تمرکز به خشکی امدن مبحثی محدودتر درون موضوعش مشابه توئیتر، دقیق تر شود. درون این مورد، مرام ویژه تر ممکن است وقوف رسانی به مخاطب درباره ی سیر تکاملی توئیتر بوسیله نشانی یک رسانه ی اجتماعی باشد.
حرکت از شعار طاسی بوسیله سوی کمال مطلوب خاص، کاملا به مصالحه و بهبود هدف وابسته است. اگر سخنرانی م از حد گسترده باشد، مخاطب درباره ی آنچه که سخنران می کوشد از راه سخنرانی انتقال دهد، سردرگم و نامطمئن خواهد شد. به طور بی قراری زمان، سخنران باید تعادلی جماز کند و دریابد که برای برقراری بستگی با مخاطب، چگونه از هدف طاسی بوسیله سوی هدف ویژه لول خواهد کرد. سخنران باید از معیار دانشِ پیشینِ مخاطبان خود از موضوع خطبه آگاه باشد و بداند چطور محدودیت های پری شناختی آنها مانند سن، جنسیت، فرهنگ و سطح تحصیلات امکان پذیر است بر ماخذ ی دانشی موجودی تأثیر بگذارد؟
سخنران باید با روزی گیری از مدل هرم وارونه، سطر حرکت به مشخص ترین و محدودترین نکته را بوسیله مداقه مدل سازی کند و از بحثِ بیش ازحد خاص در زمان غلط بپرهیزد که نتیجه ی قطعی آن، ازدست رفتنِ توجه و تمرکز مخاطب است.
اما چه می شود اگر سخنرانی بیش از یک هدف داشته باشد؟ چنان که پیش تر اشاره شد، همه ی سخنرانی ها صرفا بوسیله چهار کمال مطلوب طاسی محدود نمی شوند. برخی از سخنرانی های ترغیب کننده شاید عناصری از خطبه های آموزنده خواه سرگرم کننده را دربربگیرند. اگر این گونه باشد، در آغاز باید مهم ترین و بنیادی ترین هدفِ سخنرانی را شناسایی کرد و در نهایت، روشن کرد سخنرانی دقیقا می خواهد چه چیزی بوسیله دست آورد؟ از این نقطه، می توانید اهداف خاص نمدار دیگر را تابع صبر دهید.
برای نمونه، هنگامی که سخنرانیِ ترغیب کننده ای درباره ی ساخت توئیتر به نشانی شکل غالبِ رسانه ی مدنی ارائه می شود، هدف کلیِ سخنران، متقاعدکردن است و شعار خاصش، متقاعدسازی درباره ی این باور است که توئیتر، شکل غالبِ رسانه ی مدنی است. ولی شاید سخنران اهداف دیگری حزن داشته باشد؛ مثلا با واج از اینکه چطور برخی از احصائیه های کاربریِ مصنوعی و تقلیدی بیشتر از شمار های کاربریِ رسمی هوادار دارند، گنجایش های دیگری را هم از دنیای توئیتر نشان دهد.
سرانجام، سخنران همچنان می کوشد تا با متقاعدکردن مخاطب برای باور به اینکه توئیتر رسانه ی مدنی غالب است، به هدفی اختصاص مشت یابد. نصیب گیری از نقل قول های سرگرم کننده به عنوان بخشی از راهبردتان شاید تحت پوشش آن مرام صبر بگیرد؛ خیر تو کنار یا بالاتر از آن.
فقط به مجسم سازی هرم به پشت ادامه دهید و بوسیله پیدا ترین نکات نزدیک نم و نزدیک مرطوب شوید تا از این طریق، موضوع را تو فرایندی درنگ و ساکت بوسیله هدفی اختصاص و جریان ای محکم با شواهد حقیقی توسعه دهید. مدح قضیه
بیان قضیه تان باید به شکلی شفاف، هدف و نکات اصلی سخنرانی تان را بیان نرم.
قضیه تان را موشکی ببینید که فضاپیمایی را هدایت می نرم که سخنرانی شماست. این موشک از همان ابتدا بود دارد و به نحوی دست خط خطبه تان را راهنمایی می یواش.
تعریف ِ قضیه، اساسا ارائه ی خلاصه ای ساختاری از سخنرانی تان است. وقتی قضیه ای را درود می کنید، درون واقع، برای خودتان بیان کرده اید که سخنرانی تان چه خواهد گفت؛ شما چه موضعی خواهید داشت و نیز مرام سخنرانی چیست. از کارگر که برای محدودکردن دامنه ی موضوع سخنرانی تان انجام داده اید، روزی بگیرید؛ شعار سخنرانی تان را تعیین کنید و قضیه ای تعریف کنید تا بقیه ی آن را شکل بخشید. شکل دادن مسئله
به خطبه تان به شکل طاسی نگاه کنید: تلاش می کنید تا از آن چه چیزی بوسیله مشت آورید؟ پیام حقیقی تان که امیدوارید مخاطب شهود بطی ء چیست؟ از اینجا، با نمایان ترشدن فرایند، شروع به پردازش و ترقی ی مسئله تان کنید؛ تا وقتی که بتوانید یک تا پنج نکته ی پا بر جا سخنرانی تان را تحسین کنید. پیمانه ی این جزء معمولا از یک تا سه گانه جمله است. گلچین محل قضیه
سیلان تقریبا باید تو آغاز خطبه تان و در مولود گیریِ توضیحات اولیه معرفی شود. قراردادن روند درون آنجا راهی برای آشناکردن مخاطب با موضوع خاص تان است. این معرفی باید عبارتی اخباری باشد و بیان کند که شما از چه موضعی مناظره خواهید کرد.
همچنین، بوسیله ویژه موثر است که در چند جمله و بلافاصله به دنبال بیان سیلان تان، اختصار ای از اینکه چطور می خواهید به آن اهداف برسید بگویید. در اختتام سخنرانی، باید قضیه تان را دوباره بیان کنید (احتمالا بوسیله شکلی مختصرتر) تا آنچه را که داخل طول مسیر سخنرانی تان به شکلی تام بحث کرده اید، دوباره به مخاطب تان یادآوری و تایید کنید.
کلکسیون آموزش سخنرانی و لم تقریر مهارت سخنرانی و فن بیان را بیاموزید و مخاطبان را مات و مبهوت خود کنید.
24،000 تومان20،000 تومان مشاهده محصول
درباره این سایت